De 5 emoties die ik voelde na het zien van de lul van Justin Bieber

model zegt justin bieber kleine penis

Getty-afbeelding




Dus je hebt gezien het .

Ik ook, man. Ik ook.





En als je dat niet hebt gedaan, is de schets van mijn collega David griezelig duidelijk.

Laten we hier naar de koperen kopspijkers snijden. Afgezien van alle vooroordelen, denk ik dat de algemene consensus is dat hij aan het inpakken is. Kinderen hebben een touw. Een anaconda. Oké, dat is het niet dat groot, maar het is groter dan dat zou moeten worden. Om het zo te zeggen: als je me vóór gisteren een pen gaf en me vertelde te tekenen hoe ik geloofde dat Biebers lul eruit zag, zou ik de dop van de pen halen en hem overtrekken.



Dat is hoe ik hem rationaliseerde als een uber-beroemde, knappe popster onuitstaanbare lul. Hij moet een babylul hebben. De aarde heeft balans nodig. Ying en Wang. Kies een . Welp, er is nieuwe informatie aan het licht gekomen die mijn wereld op zijn kop heeft gezet: Justin Bieber heeft een varken.

Net als jij, vermoed ik, overspoelde dit me met een overvloed aan tegenstrijdige emoties. Emoties die mijn therapeut voorstelt, publiceer ik als genezingsmechanisme.

Dus zonder verder oponthoud, hier zijn de vijf stadia van emotie die ik onderging toen ik een Belieber werd.



TWIJFEL

Nee. Nee, nee, nee. Dit kan niet echt zijn. Misschien was het een vleiende hoek. Misschien stond de camera op zoom. Misschien ben ik nog steeds dronken. Misschien hebben ze een van die mini-honkbalknuppels gephotoshopt die je als souvenir krijgt bij de AAA-spellen die aan zijn torso hangen. Misschien is dit een droom. Ik bedoel een nachtmerrie. Misschien is boven beneden. Misschien is links gelijk. Misschien laat Jack Rose sterven aan het einde van? Titanic in plaats van dat Rose haar elitaire kont niet op een vlot bewoog dat duidelijk groot genoeg was voor hen tweeën. Misschien ... verdomme, dat is zeker zijn echte slurf, nietwaar?

Misschien koop ik eindelijk die ExtenZe-pillen voor penisvergroting die me elke keer in het gezicht staren als ik een pakje kauwgom koop bij het tankstation.

ANGER

DIT KIND, MAN. Zijn muziek is waardeloos, zijn houding is waardeloos, zijn lesbische kapsels zijn waardeloos, de manier waarop hij die mistige, ik-net-wakkere ogen geeft als hij poseert voor foto's ZUIGT, zijn grootmoeder is waarschijnlijk slecht, de manier waarop hij begon te snikken bij de VMA's was waardeloos zijn teenie-bop fans zuigen, mijn credit score zuigt, mijn liefdesleven zuigt, mijn hygiëne zuigt, mijn fantasie voetbal team zuigt, oh shit ik was vergeten waar we het over hadden. Maak maar een grapje over die laatste paar. Ik ben helemaal tevreden dat ik geen rijke, beroemde popster ben. Helemaal.

MINDERWAARDIGHEID

Hé pap, bedankt voor de gemiddelde lul, vriend! Dat had je ECHT niet moeten doen! En terwijl we met elkaar op gelijke hoogte komen: ik kan niet springen, ik kan niet zingen, mijn tieten beginnen op verkeerskegels te lijken en oh ja, ik zuig Bieber's lul bij wiskunde, dus ik denk dat jij de schuldige bent daarvoor ook! Maar ik leer, pap! Nee, dankzij jou! Ik heb zelfs aan deze ene vergelijking gewerkt en het gaat als volgt:

Matte lul X twee + 1 - 4 rode zweren = Bieber lul

Het spijt me, pap. Ik zou jou die hele vergelijking niet de schuld moeten geven. Het was ook moeders schuld. En die Vegas-escorte genaamd Felicity.

AANVAARDING

*Ik neem een ​​lange trek van Jack Daniel's terwijl de lichten worden uitgedaan in een lege Chili's en voordat ik boos tegen de serveerster uitroep: 'Je sluit als ik klaar ben, TOOTS!'

Ik pak mijn mobiele telefoon en scroll naar beneden naar mijn inmiddels gelukkig getrouwde ex-vriendin van de middelbare school. Ze ziet er goed uit en had nooit met die STIJF Tanner moeten trouwen. Coole naam, Tanner. Teef. Een stem zegt me dat ik haar niet moet sms'en. Een luidere, meer indringende stem zegt TextTtt HErr U fuKKingG Losser. Deze stem lijkt betrouwbaar, dus ik blijf. Bovendien moet ik het weten. Ik stuur de volgende tekst: Als je mijn DickK InN ÉÉN zou gaan beschrijven, wat zou dat dan zijn?

Ze reageert meteen met één woord: schattig.

Dit was natuurlijk niet ideaal. Ik had liever Excalibur of Ouch gehad.

Ik dacht meteen aan mijn oma. Ze zei ooit dat de beste dingen in kleine verpakkingen zitten.

Oma was altijd goed met advies, zelfs luladvies. Ik mis haar.

En toen drong het tot me door. Ik realiseer me dat de grootte van Biebers lul geen invloed heeft op mijn leven. De echte dingen die er toe doen, zijn de dingen die je niet kunt meten met een liniaal: zoals liefde, familie en eigenwaarde.

Bevrijd neem ik nog een slok JD en ga naar de badkamer om te lekken.

Op dat moment zag ik hem binnenkomen.

RESPECT

Hier zijn we, Biebs. Alleen jij en ik. Naast elkaar bij het urinoir in de badkamer van een Chili. Ik vraag je wat je verdomme bij Chili's doet na sluitingstijd. Of helemaal niet, wat dat betreft. Je zegt dat je af en toe de gastvrouw neukt en dat je dol bent op de zuidwestelijke loempia's. Binnensmonds mompel ik ‘Respect’.

Een van je vele hitnummers speelt zachtjes op de achtergrond. Je hebt geen oog. We ritsen tegelijk open en laten het vliegen. Je tip raakt de blauwe schuimspons, de mijne nauwelijks zichtbaar door de verwarde puinhoop die mijn verlaten schaamhaar is. Ik veeg nonchalant het stof van mijn lid en doe mijn best om me te concentreren op het gekauwde stuk Orbitz-kauwgom eronder terwijl ik mezelf ontlast.

Mijn gedachten dwalen af. Ik begin me dingen af ​​te vragen zoals waar ik over vijf jaar zal zijn, van wie ik zal houden, en hoe verdomme je dat ding in je skinny jeans past. Je laat hoorbaar een scheet. Ik lach. Jij lacht. We lachen allebei. Misschien ben je toch niet zomaar een gigantische penis. Misschien is er een medelevend, geaard mens als je de voorhuidlagen verwijdert.

Ik volg jouw voorbeeld en pers een geforceerde scheet uit. We lachen geen van beiden. Het is nu onhandig. Wat heb ik gedaan. Je wringt je python terug in je broek, ritst dicht en geeft me agressief een klap op mijn schouder. Het doet pijn, maar ik laat het niet aan mijn gezicht merken. Je wast je handen niet, maar je geheim is veilig bij mij, vriend. Voordat je weggaat, zeg je drie woorden die ik in mijn hoofd herhaal:

Later, groot vent.

Groot vent. Ik koos ervoor om dat letterlijk te interpreteren.

Terwijl ik mijn handen was, kijk ik mezelf in de spiegel en hou van de persoon die naar me terug staart. Glimlachend zeg ik eigenwijs tegen mezelf ' Grote kerel' terwijl ik een stuk verfrommeld keukenpapier in de prullenbak gooi. Niets dan netto.

Vlak voordat ik het toilet verlaat, hoor ik je stem zwak aan de andere kant:

Ik heb pillen van molly ingeslikt die groter zijn dan dat ding.

De gastvrouw die je straks verdomd verdomd, overdrijft haar lach als de voordeur van Chili achter zich sluit.

Ik rijd naar huis, parkeer in mijn garage, sluit de deur achter me en laat de motor draaien totdat ik in slaap val.