Woordenboek met kunstsymbolen: dood

    Marion Boddy-Evans is een kunstenaar die woont op het eiland Skye, Schotland. Ze heeft blogs geschreven voor kunsttijdschriften, bewerkte how-to-kunsttitels en co-auteur van reisboeken.ons redactieproces Marion Boddy-EvansBijgewerkt 18 september 2018

    De dingen die de dood symboliseren of die we associëren met rouw, variëren over de hele wereld. Het beste voorbeeld is het gebruik van wit voor rouw in het Oosten, terwijl wit traditioneel is voor het vieren van een bruiloft in het Westen.



    Symbolen en betekenissen

    Zwart: In het Westen is de kleur die wordt gebruikt voor dood en rouw zwart. Zwart wordt geassocieerd met de onderwereld en het kwaad (denk aan zwarte magie, waarvan wordt gezegd dat het gebruik maakt van de macht van de duivel, en het gezegde 'het zwarte schaap in de familie' voor iemand die de familie te schande heeft gemaakt). Sieraden gemaakt van jet, een harde zwarte steen die kan worden gepolijst tot een schitterende glans, werden populair tijdens het bewind van koningin Victoria toen ze, na de dood van haar man Albert, felle sieraden als ongepast schuwde. Kali, de hindoeïstische god van de vernietiging, wordt afgebeeld als zwart. In delen van Afrika worden geesten en dode voorouders als wit gezien (daarom werden Europeanen aanvankelijk met open armen ontvangen).

    Wit: In delen van het Oosten is de kleur die wordt gebruikt voor dood en rouw wit. Het is ook de kleur die wordt gebruikt voor overgave (denk aan witte vlaggen die worden gezwaaid). Geesten worden afgebeeld als wit.





    Schedel: De schedel van een menselijk hoofd. (Denk aan de scène uit Shakespeare's Hamlet waar de prins de schedel vasthoudt van Yorick, een voormalige dienaar, die klaagt over de zinloosheid en tijdelijke aard van wereldse zaken.) De schedel met twee gekruiste botten eronder van een piratenvlag moest symboliseren dat de dood wachtte degenen die de piraten tegenkwamen. Tegenwoordig worden een schedel en gekruiste beenderen soms gebruikt als teken van vergif.

    Skelet: Een vol, wandelend skelet wordt gebruikt om te personifiëren Dood .



    Zeis: De dood (de Magere Hein) wordt vaak afgebeeld met een zeis (een gebogen, scherp mes aan het uiteinde van een lange steel), waarmee hij de levenden neerslaat. Het komt van heidense oogstceremonies.

    Dag van de Doden: Gevierd op 1 november in Mexico door kaarsen aan te steken op graven en voedsel te doven. Sommigen beschouwen de oranje-en-zwarte monarchvlinders, die voor de winter naar Mexico migreren, als de dragers van de zielen van de doden.

    Vlaggen halfstok: Een vlag halfstok hangen (halverwege de vlaggenmast) is een teken van rouw; de ruimte aan de bovenkant van de vlaggenmast is voor een onzichtbare vlag van de dood.



    Raven, kraaien en andere zwarte aasvogels: In het christendom worden deze vogels beschouwd als herauten van dood en verderf.

    Gieren: Aasetervogels die zich voeden met dode dingen.

    engelen: De tussenpersonen tussen hemel en aarde, die je ziel komen vergezellen als je sterft.

    Rode klaprozen: De bloem werd gebruikt om de doden uit de Eerste en Tweede Wereldoorlog te herdenken.

    Cipres Boom: Geplant op begraafplaatsen omdat wordt aangenomen dat het lichamen bewaart.

    Rood lint: Een symbool voor de mensen die zijn overleden aan aids en de strijd voor genezing van de ziekte.

    Walhalla: Uit de Viking-mythologie is Valhalla de grote zaal van de god Odin, waar gesneuvelde krijgers gaan die als helden zijn gestorven.

    Rivier de Styx en de rivier de Acheron: Uit de Griekse mythologie, rivieren waarover Charon (de veerman) je ziel bracht toen je stierf, naar Hades (de onderwereld waar zielen leven).