Guy schrijft een lied over vertrouwen op je scheten met de titel 'Ik dacht dat ik een scheet liet, maar ik schijt', verdient ALLE GRAMMYS

Wat maakt een goed lied? De muziek? De liedjestekst? Het vermogen om het precies te relateren aan je leven en je diep te raken, waardoor je als een tienermeisje zegt: Dit nummer is ZOOOO mijn leven, Becca! Het is alsof ze het over mij en Jeremy hebben geschreven. Persoonlijk vind ik een goed nummer een mix van geweldige muziek en teksten, maar beschouw mijn kern absoluut als ontdaan van I Thought I Farted But I Shit.



Ik denk dat ik namens iedereen spreek die ooit een scheet heeft vertrouwd en er spijt van heeft gehad, dat dit lied ONMIDDELLIJK de herinnering aan die momenten oproept. Zelfs voordat hij begon te zingen, bracht zijn beschrijving van wat er met hem gebeurde me terug naar het huis van mijn oma toen ik een idioot, 7-jarig kind was dat zei: Hier komt een scheet! en nam toen een vloeistof ter grootte van een oceaan in zijn gloednieuwe paar Hanes. Ik wist niet beter! Mijn ouders hebben me nooit voor zulke dingen gewaarschuwd. Dat is de reden waarom ik 10 minuten nadat ik mezelf had schoongemaakt en een nieuw fris nieuw paar Hanes-beste had aangetrokken, de fout maakte om nog een scheet te vertrouwen en mezelf weer te schijten. Schrijnende dingen.

Gelukkig heb ik die dag een heel leven geleefd. Ik nam mijn rug-aan-rug broek shits en ik leerde van hen. Sindsdien nooit meer een scheet vertrouwd en (#humblebrag in 3...2...1...) sindsdien heb ik niet meer in mezelf gepoept. Maar de herinnering, OH!, de herinnering eraan is nog zo levendig als de dag dat het gebeurde. Ik denk niet dat ik het ooit zal vergeten, want het heeft de loop van mijn hele leven veranderd.





Hoe dan ook, wat een werkelijk prachtig nummer is dit.